Home Alone: Κάτι παραπάνω από μια Χριστουγεννιάτικη ταινία

Από τα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι σαν χθες την πρώτη φορά που παρακολούθησα το Home Alone. Ήταν βράδυ Παραμονής Χριστουγέννων και καθώς έκανα ζάπινγκ για να δω τι έχει η τηλεόραση, έτυχε να πέσω πάνω στην ταινία αυτή. Αποτέλεσμα αυτού να παρακολουθήσω μια κωμωδία που κάθε παιδί της ηλικίας μου τότε θα λάτρευε.

Το Home Alone, λοιπόν, που προβλήθηκε το 1990 και το οποίο είδα για πρώτη φορά πριν από τουλάχιστον μια δεκαετία, συνεχίζει να κάνει τα Χριστούγεννα όλων των μικρών παιδιών πιο όμορφα και διασκεδαστικά. Είναι τέτοια η απήχηση της ταινίας που όσες φορές και να την δεις, πραγματικά γελάς σαν να την βλέπεις πρώτη φορά! Οι περιπέτειες του μικρού Κέβιν, τον οποίο ξεχνάει η οικογένεια του στο σπίτι φεύγοντας για διακοπές στη Γαλλία, δίνουν το έναυσμα για μια αστείρευτη ταινία γέλιου στην οποία ο μικρός μας ήρωας βάζει πολλά εμπόδια τους «Υγρούς Ληστές», Χάρι και Μαρβ.

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο στην πλοκή της ταινίας καθώς πιστεύω ότι είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο αλλά εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναι στην εξαιρετική σκηνοθετική-σεναριογραφική δουλειά της ταινίας. Δηλαδή, η παραγωγή με έναν μοναδικό τρόπο καταφέρνει να συνδυάσει το χιούμορ, σε σημείο που να σε πονάει η κοιλιά σου από τα γέλια, με την αξία της οικογένειας και ειδικότερα την μοναδική σχέση αγάπης που έχουν τα παιδιά με τους γονείς τους.

Αυτός ήταν, λοιπόν, κατά την γνώμη μου και ο λόγος που η ταινία έφτασε σε σημείο να πραγματοποιήσει συνολικά κέρδη 300 εκ. δολαρίων περίπου, παραμένοντας στο Τop 10 των εισπράξεων μέχρι τον Ιούνιο του 1991, όντας στην πρώτη θέση για 12 εβδομάδες. Με αποτέλεσμα η τηλεοπτική αυτή επιτυχία να μετουσιωθεί σε άλλες 4 ταινίες, 3 video games, 2 επιτραπέζια, 1 μυθιστόρημα, αλλά και μια ολόκληρη σειρά παιδικών παιχνιδιών. Μέχρι και στο βιβλίο Guinness έφτασε να μπει η ταινία καθώς ως το 2017 κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ ως η μεγαλύτερη εισπρακτική κωμωδία της Αμερικής. Όσον αφορά τον μικρό μας πρωταγωνιστή που έπαιζε τον ρόλο του Κέβιν Μακάλιστερ, η ταινία αυτή έμελλε να γίνει σταθμός στην καριέρα του καθώς έγινε το παιδί-θαύμα της μεγάλης οθόνης!

Προσωπικά, για εμένα το Home Alone είναι η καλύτερη και πιο διασκεδαστική κωμωδία που έχω δει μέχρι στιγμής στην ζωή μου. Βλέποντας την ταινία αυτή ως παιδί για πρώτη φορά, έδωσα μια νέα διάσταση στα Χριστούγεννα πιο χαρούμενη και συνάμα φωτεινή. Αρκεί, βέβαια, όλα τα παιδιά, με τις νουθεσίες και των γονιών τους, να έχουν κατά νου ότι οι σκηνές που εκτυλίσσονται σε όλα τα Home Alone είναι μυθοπλασία καθώς στην πραγματική ζωή τα «δεινά» που πέρασαν ο Χάρι και ο Μαρβ έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου.

Τα δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στην google.

Γονείς με αναπηρία

 

Το σημερινό άρθρο το γράφω ύστερα από αρκετή σκέψη, διότι είναι ένα ακόμη ευαίσθητο ζήτημα που απασχολεί αρκετούς γονείς. Με πολλή αγάπη και σεβασμό σήμερα θα αναπτύξουμε το θέμα της αναπηρίας στους γονείς αλλά και πώς να το συζητήσουν με τα παιδιά τους. Πώς να τα κάνετε δηλαδή να αγαπήσουν και να σέβονται το διαφορετικό.

Μιλήστε στα παιδιά σας λοιπόν με κάθε ειλικρίνεια γι' αυτό που σας συμβαίνει, δεν είναι ανάγκη να κρύβεστε, γενικά αλλά και ειδικά, από τα ίδια σας τα παιδιά. Η ειλικρίνεια θα βοηθήσει τα παιδιά σας να αντιληφθούν γιατί εσείς διαφέρετε και σε τί από τους υπόλοιπους μπαμπάδες και μαμάδες, γιατί σας λείπει κάποιο άκρο, γιατί κουτσαίνετε ή έχετε αναπηρικό αμαξίδιο.

Βοηθήστε τα παιδιά σας να αγαπήσουν και να υποστηρίξουν το διαφορετικό, να το σέβονται και όχι να ντρέπονται γι' αυτό. Δεν θα είστε μόνο εσείς στην ζωή τους που θα έχετε κάποια αναπηρία. Οπότε προετοιμάστε τα κατάλληλα για να το «δουν» φυσιολογικά. Για να συμβεί όμως αυτό, οφείλετε να νιώθετε και εσείς εντάξει με την διαφορετικότητα σας.

Ενισχύστε την ενσυναίσθηση των παιδιών σας μέσα από παιχνίδια ρόλων, βίντεο και εικόνες. Διαβάστε παραμύθια, ακούστε μουσική. Ευαισθητοποιείστε το παιδί σας σχετικά με το θέμα. Λύστε του κάθε είδους απορία σχετικά με το τι είναι αναπηρία, γιατί συμβαίνει, πώς νιώθετε γι’ αυτό. Ρωτήστε το πώς μπορεί να νιώθει εκείνο.

Από την στιγμή που εσείς νιώθετε καλά με την διαφορετικότητα σας, έτσι θα νιώθουν και τα παιδιά σας. Η ζωή είναι απρόβλεπτη, θέλει θάρρος, τόλμη, σεβασμό και όχι ντροπή. Δεν ωφελεί κανέναν το να κρύβετε την αναπηρία σας. Αν νιώθετε ωστόσο ότι δεν μπορείτε να τα καταφέρετε μόνοι σας, ζητήστε βοήθεια από τους ειδικούς. Δεν είστε μόνοι! Αποδείξτε στον εαυτό σας και στην οικογένειά σας ότι μπορείτε!

Με πολλή αγάπη και σεβασμό…….

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία, Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog