|Λάθος Ανθρωπος|



Ήταν ο πιο λάθος άνθρωπος.

Είχε εισβάλλει τόσο έντονα

στη ζωή μου,

με το πιο όμορφο ψέμα.

Ήταν ο άνθρωπος που στεκόταν

δίπλα μου σε κάθε λάθος στιγμή.

Κι' εγώ για πρώτη φορά,

ένιωθα μια ευτυχία

να ρέει αργά, σε όλο το άψυχο σώμα μου.

Ήταν για' μενα

η λάθος ευτυχία.

Όλος ο κόσμος, γεννημένος

ξανά απ' την αρχή.

Μα κάθε μέρα,

του έδινα όση αγάπη

είχα μέσα μου.

Ώσπου τελικά,

μ' έπνιξε.

Και μ' άφησε να συνεχίσω

μόνη

στην πιο σκοτεινή διαδρομή

της ζωής μου.

Ήταν ο λάθος άνθρωπος

-μου-

Κάθε λάθος στιγμή.

της Παναγιώτας Γιώτη

Μερικά λόγια για την ποιήτρια

Η Παναγιώτα Γιώτη ζει σε μια επαρχία, στα Ιωάννινα. Γεννήθηκε μια μέρα του Δεκέμβρη του έτους 2002. Ασχολείται με την αισθητική και τα τελευταία χρόνια, γράφει ποιήματα. Της αρέσει να γράφει σε όλες τις στιγμές της ζωής της, αλλά περισσότερο, όταν νιώθει λυπημένη. Όπως λέει «όταν νιώθεις έτσι, σίγουρα έχεις πολλά να πεις στο χαρτί». Ένα από τα πιο σημαντικά όνειρα της, είναι να μη πάψει ποτέ να ονειρεύεται.

Τα πνευματικά δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στη Google.


Book Review: Η Σκιά του Ανέμου

«Μπήκα μέσα στο βιβλιοπωλείο και ανέπνευσα εκείνο το άρωμα χαρτιού και μαγείας που, περιέργως, κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει»

Carlos Ruiz Zafón (1964-2020)


Πριν από έναν περίπου χρόνο καθώς έψαχνα σε ομάδες βιβλιόφιλων στα social media κριτικές για βιβλία που κυκλοφορούν στην αγορά, τυχαία διάβασα το παραπάνω απόφθεγμα του Ισπανού μυθιστοριογράφου Carlos Ruiz Zafón. Από την πρώτη στιγμή που διάβασα το εν λόγω απόφθεγμα ο συγγραφέας κέντρισε το λογοτεχνικό μου ενδιαφέρον. Έτσι, άρχισα να αναζητήσω στο διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες για το λογοτεχνικό του έργο καθώς και για κριτικές που αφορούσαν τα βιβλία του. Κατά γενική ομολογία όλες οι κριτικές που διάβασα ήταν εξαιρετικές κάτι που μου έδωσε το τελικό έναυσμα ώστε να διαβάσω ένα βιβλίο του.

Το βιβλίο αυτό ήταν η «Η Σκιά του Ανέμου» το οποίο αποτελεί το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε από την σειρά το «Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων». Στην Ελλάδα η πιο πρόσφατη έκδοση του έγινε στις 8 Νοεμβρίου 2012 από τις Εκδόσεις Ψυχογιός ενώ παλαιότερα είχε εκδοθεί και από τις Εκδόσεις Λιβάνη. Ο χώρος και ο χρόνος στα οποία λαμβάνει χώρα η πλοκή του βιβλίου είναι η Ισπανία των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα, με την ιστορική πόλη της Βαρκελώνης να βρίσκεται στο επίκεντρο του συγγραφέα. Όταν, λοιπόν, ο πατέρας του βασικού πρωταγωνιστή του βιβλίου, αποφασίζει να δείξει στον 13χρονο γιο του Ντανιέλ Σεμπέρε μια βιβλιοθήκη με την ονομασία το Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων ένα «κουβάρι» απρόβλεπτων γεγονότων ξετυλίγεται και μια άγνωστη ιστορία έρωτα από το παρελθόν έρχεται στο προσκήνιο. Αφορμή για αυτό θα είναι ένα βιβλίο που ο μικρός πρωταγωνιστής θα διαλέξει να διαβάσει. Το εν λόγω βιβλίο που είναι προϊόν μυθοπλασίας, μέσω του οποίου ο Zafón εμπνεύστηκε το τίτλο του μυθιστορήματος του, το είχε γράψει ένας άγνωστος συγγραφέας με την ονομασία Χουλιάν Καράξ. Έτσι, σύμφωνα και με την περιγραφή στο οπισθόφυλλο μέρος του βιβλίου αυτό που ξεκίνησε από τον μικρό Ντανιέλ ως μια λογοτεχνική περιπέτεια θα εξελιχθεί σε έναν αγώνα ώστε να ανακαλυφθεί η αλήθεια πίσω από την πολυτάραχη ζωή και τον θάνατο του Χουλιάν Καράξ.

Οι κριτικές που είχα διαβάσει για το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν πολύ ενθαρρυντικές και πράγματι μελετώντας το άρχισα να συνειδητοποιώ γιατί το αναγνωστικό κοινό έχει σε μεγάλη εκτίμηση το συγγραφικό έργο του Zafón. Συνδυάζοντας τον απλό κατανοητό λόγο με πλήθος εκφραστικών μέσων η γραφή του Ισπανού μυθιστοριογράφου, για τον οποίο γίνεται λόγος στην παρούσα βιβλιοκριτική, ήταν κάτι το μοναδικό. Ως λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας, που κύριος άξονας των βιβλίων του είδους αυτού, είναι η εξιχνίαση ενός εγκλήματος το να διαβάσω μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ένα μυθιστόρημα γενικού περιεχομένου μου δημιούργησε την σκέψη ότι μπορεί να βαριόμουν ή να με κούραζε η πλοκή. Τελικά, τίποτα από τα δύο δεν συνέβη καθώς και στον τομέα της πλοκής ο Zafón καταφέρνει να αλληλεπιδρά με αξιοθαύμαστη συγγραφική μαεστρία την περιπέτεια, με τον έρωτα, τον αθώο ρομαντισμό της τότε εποχής, την ιστορική αναδρομή στα δύσκολα χρόνια του εμφυλίου της Ισπανίας και της μετέπειτα δικτατορίας. Το μόνο αρνητικό που θα μπορούσα να επισημάνω είναι ότι σε κάποια σημεία του βιβλίου ο συγγραφέας υπερβάλλει όταν πραγματοποιεί συχνές αναφορές σε φανταστικά και μεταφυσικά γεγονότα.

Εν κατακλείδι, η «Η Σκιά του Ανέμου» είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο το οποίο κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Μια άποψη που επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι το εν λόγω βιβλίο όταν δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 2001 έγινε best seller και χαρακτηρίστηκε ως λογοτεχνικό φαινόμενο. Επομένως, θεωρώ πως σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα βιβλία που έχει συγγράψει, δίκαια ο Zafón κατατάσσεται σε έναν από τους κορυφαίους Ισπανούς μυθιστοριογράφους στην λογοτεχνική ιστορία της Ιβηρικής χερσονήσου. Δυστυχώς, ο σπουδαίος αυτός συγγραφέας πλέον δεν βρίσκεται στην ζωή καθώς πριν από λίγους μήνες απεβίωσε αλλά το σίγουρο είναι ότι τα λογοτεχνικά του έργα θα μνημονεύονται και θα ψυχαγωγούν τους ανθρώπους για πολλά ακόμα χρόνια.

Μερικά λόγια για τον συγγραφέα

Ο Carlos Ruiz Zafón (1964-2020) αποτέλεσε έναν από τους πιο δημοφιλείς και καταξιωμένους συγγραφείς στον πλανήτη. Τόπος γέννησης του ήταν η Βαρκελώνη της Ισπανίας ενώ το 1993 ξεκίνησε την λογοτεχνική του σταδιοδρομία με το εφηβικό μυθιστόρημα «Ο Πρίγκιπας της Ομίχλης» το οποίο βραβεύτηκε με το Βραβείο Edebe. Έχοντας γράψει αρκετά εφηβικά μυθιστορήματα το 2001 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα το οποίο απευθύνονταν σε ενήλικους. Το εν λόγω βιβλίο ήταν «Η Σκιά του Ανέμου», το οποίο αποτελεί και το θέμα αυτής της βιβλιοκριτικής. Το βιβλίο κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Επίσης, εν Ελλάδι άλλα βιβλία που κυκλοφορούν είναι «Ο Λαβύρινθος των Πνευμάτων: Τόμος Ι & ΙΙ», καθώς και τα «Ο Αιχμάλωτος του Ουρανού», «Μαρίνα» και «Το Παιχνίδι του Αγγέλου» από τις ίδιες Εκδόσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγγραφέας έχει τιμηθεί με πλειάδα βραβείων ενώ έχουν πουληθεί πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων του. Τέλος, μετά από 2,5 χρόνια μάχης με τον καρκίνο ο Carlos Ruiz Zafón πέθανε στις 19 Ιουνίου 2020.

Περισσότερα για το λογοτεχνικό έργο του συγγραφέα μπορείτε να διαβάσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.carlosruizzafon.co.uk/

Αναδημοσίευση βιβλιοκριτικής από την ιστοσελίδα του φοιτητικού περιοδικού Νομικός Παλμός.

Τα πνευματικά δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στον Εκδοτικό Οίκο και την Google.

Startup Οικοσυστήματα: Αποτελούν το μέλλον της Επιχειρηματικότητας;

Την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως και ιδίως στην Ελλάδα περίπου από το 2015 και μετά ακούμε και διαβάζουμε πολλά σχετικά με την Νεοφυή Επιχε...