" Η επιστήμη και η τέχνη ανήκουν σε όλο τον κόσμο, και μπροστά τους εξαφανίζονται όλα τα σύνορα" Johann Wolfgang von Goethe
Κυκλοθυμικά παιδιά; Δείτε τι μπορείτε να κάνετε
Ασυμφωνία
Η έμπνευσή μου για το ποίημα
Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Κλισέ, το ξέρω μα είναι αλήθεια. Όχι δεν έγραφα ποίηση από μικρή ούτε έχω κάτι εκδόσιμο από την “ποιητική συλλογή” της πρώιμης εφηβείας μου. Μα οι λέξεις πάντοτε με μάγευαν. Ακόμα και πριν μάθω να γράφω, οι λέξεις έπαιζαν στο μυαλό μου. Τους έδινα σχήμα, χρώμα και πνοή. Κι ας μην ήξερα πως μοιάζουν! Στο κεφάλι μου χόρευαν διαρκώς, έφτιαχναν ιστορίες από άλλους κόσμους, μου έκαναν παρέα στις μοναχικές στιγμές μου.
Καμιά φορά όμως οι λέξεις μου παίζουν ύπουλα παιχνίδια. Μου κρύβονται σαν πεισματάρικα παιδιά και εκεί που είμαι πάνω σε οίστρο έμπνευσης, εκεί ξεγλιστρούν απ’το μυαλό μου. Την Ασυμφωνία την έγραψα μια φορά που με είχαν εκνευρίσει πολύ με τα τερτίπια τους.
Άλλες τις σκεφτόμουν μα δεν χρησίμευαν για το ποίημά που ήθελα να χτίσω και άλλες καθόλου δεν με επισκέπτονταν. Αυτή λοιπόν είναι μια προσπάθεια να τους υψώσω το ανάστημά μου και να τους δείξω πως πολύ με θυμώνουν κάποιες φορές.
Όπως καταλάβατε λοιπόν, οι λέξεις για εμένα είναι ζωντανές, η κάθε μια έχει δικό της χαρακτήρα. Είναι το κέλυφος των συναισθημάτων και των σκέψεών μου, τα βάζουν σε σειρά.
Συχνά
θλίβομαι για λέξεις
που μείναν αχρησιμοποίητες.
Πέρασαν απ’του μυαλού το σπίτι,
επισκέπτες της μιας νύχτας.
Ήρθαν για τσάι και συμπάθεια
μα συμπάθεια μεταξύ μας καμία.
Σα μαλωμένες
χωρίζουμε, δικά μου
και δικά σου.
Δικά σου
ειν’ τα σύμφωνα
που συμφωνία δεν κάνουν
αραδιασμένα σε χαρτί,
κενά νοήματος.
Τα φωνήεντα για εμένα άστα
Που θέλω δυνατά να ηχούν οι λέξεις.
Χαρούμενοι ήχοι
πάνω σε λευκό λιβάδι.
της Κατερίνας Νικολάου
Σύντομο Βιογραφικό της Συγγραφέως
Η Κατερίνα Νικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ποίηση είναι η κινητήριος δύναμή της, γράφει για την σωτηρία της ψυχής της. Η έμπνευση την βρίσκει στις πιο πεζές στιγμές και τις χρωματίζει με στίχους πολύχρωμους. Είναι ιδρύτρια του λογοτεχνικού ιστολογίου Write my Mind. Αγαπημένοι της ποιητές ο Τίτος Πατρίκιος, η Sylvia Plath, ο Seamus Heaney και η Maya Angelou.
Τα δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στην ιστοσελίδα: https://cutt.ly/mjPY3Ae
Stephen Hawking: Μιλώντας για έναν από τους κορυφαίους επιστήμονες της νεότερης ιστορίας
Με αφορμή την συμπλήρωση 79 χρόνων από την γέννηση του σπουδαίου θεωρικού φυσικού Stephen Hawking, θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας μια σύντομο αναδρομή στην ζωή και στα πεπραγμένα αυτής της ξεχωριστής προσωπικότητας της Επιστήμης. Ήταν 8 Ιανουαρίου του 1942 όταν ο Stephen Hawking είδε για πρώτη φορά το φως του ήλιου. Γεννημένος στην Οξφόρδη της Αγγλίας, γρήγορα άρχισε να ενδιαφέρεται έντονα για τις Θετικές Επιστήμες με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο του 1959 μέσω υποτροφίας να ξεκινήσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Οι προβληματισμοί του για τον τρόπο λειτουργίας του σύμπαντος κέντριζαν το ενδιαφέρον του και η αδιάκοπη μελέτη του για αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λάβει πολλές διακρίσεις και να γίνει ιδιαίτερα γνωστός για τις θεωρίες του. Ωστόσο, στη ηλικία των 21 ετών οι γιατροί διέγνωσαν πως έπασχε από μια σπάνια ασθένεια των νεύρων με την ονομασία «Νόσος Λου Γκέρινγκ», με τους γιατρούς να του δίνουν 2-3 χρόνια ζωής. Παρόλα αυτά, παρά το αρχικό σοκ και την κατάθλιψη εκείνος δεν το έβαλε κάτω, διαψεύδοντας τις προβλέψεις. Έτσι, λοιπόν, συνέχισε τις σπουδές του, πραγματοποιώντας μάλιστα μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Συγκεκριμένα, ο τίτλος της διατριβής του ήταν "Properties of Expanding Universes" (Οι Ιδιότητες των διαστελλόμενων συμπάντων), την οποία ζήτησε από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ να είναι ανοικτή σε πρόσβαση από όλο τον κόσμο καθώς όπως έλεγε «Ο καθένας οπουδήποτε στον κόσμο θα πρέπει να έχει ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση όχι μόνο στην έρευνά μου, αλλά επίσης στην έρευνα κάθε μεγάλου και διερευνητικού νου σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης κατανόησης».
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονταν στο συνταίριασμα δύο ακρογωνιαίων λίθων της Φυσικής, δηλαδή την θεωρία του Einstein περί σχετικότητας και της κβαντικής θεωρίας. Με την μελέτη του σύμπαντος, ωστόσο, να είναι το πραγματικά μεγάλο μυστήριο που ήθελε να αποκωδικοποίηση. Το 1979 οι κόποι του ιδιοφυούς Hawking επιβραβεύτηκαν καθώς κατέλαβε την Λουκασιανή Έδρα Μαθηματικών στο τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θετικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Αποκορύφωμα αυτής της εξαιρετική ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας ήταν να εκδοθεί το βιβλίο του με τίτλο «Το Χρονικό του Χρόνου», το οποίο κυκλοφόρησε το 1988, κάνοντας μια τεράστια εισπρακτική επιτυχία καθώς πουλήθηκαν περισσότερα από 12 εκατ. αντίτυπα ανά τον κόσμο. Δυστυχώς, όμως, παράλληλα με την ακαδημαϊκή και επιστημονική του καταξίωση χρόνο με τον χρόνο η ασθένεια του εξελίσσονταν. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να παραλύσουν οι κινητικοί του μύες και εν συνεχεία οι μύες του προσώπου, κάτι το οποίο τον ανάγκασε το 1985 σε ηλικία 45 ετών να προβεί σε επέμβαση τραχειοτομής. Έτσι, για το υπόλοιπο της ζωής του αφενός θα μετακινούνταν με αναπηρικό όχημα και αφετέρου δεν θα μπορούσε να μιλήσει ενώ ως μέσο επικοινωνίας θα χρησιμοποιούσε ένα εξειδικευμένο τεχνολογικά σύστημα παραγωγής τεχνικής ομιλίας. Σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τρία παιδιά ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η ζωή του γυρίστηκε σε ταινία η οποία προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2014 με τίτλο «Η Θεωρία του Παντός».
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, αυτή την σύντομη αναδρομή στην ζωή του Stephen Hawking πολλά είναι τα διδάγματα τα οποία μπορούμε να αποκομίσουμε. Το έργο και η προσφορά του στην επιστημονική σκέψη σαφώς δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Αυτό, όμως, που κυρίως οφείλουμε να έχουμε ως οδηγό στην ζωή μας είναι η επιμονή και η πίστη που είχε ο Hawking στις ικανότητες του, με αποτέλεσμα να πετύχει σπουδαία κατορθώματα παρά την ασθένεια του.
Πηγές: news247.gr & gr.euronews.com/
Τα δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στην google.
Θέαμα Τρελό
Όλα για λίγο.
Να εισπνέω τον ίδιο φόβο,
κάθε στιγμή
που χάνω το κορμί μου
σε ένα παγκάκι ενός πεζόδρομου.
Όλα μέσα μου,
κρατάνε μονάχα λίγο.
Δέρμα ανοιχτό,
για να χωράνε
όλες οι λύπες
και όλοι οι άντρες
που με βλέπουν
σα μια πρόκληση.
Όμως μετά τον καφέ μου,
φεύγω.
Όπως έκαναν όλοι αυτοί
που έμπαιναν με μανία στη ζωή μου.
Σα να μην ήμουν ποτέ
– εγώ –
αυτή που τη πρωταγωνιστούσα.
Θέαμα τρελό.
Να με κοιτάζω για λίγο,
κι' ύστερα ο πανικός
να με κυριεύει.
Να περνάνε τα χρόνια
και ‘γω να μένω εδώ.
Όλα αυτά μέσα μου,
κρατάνε μονάχα λίγο.
της Παναγιώτας Γιώτη
Η Παναγιώτα Γιώτη ζει σε μια επαρχία, στα Ιωάννινα. Γεννήθηκε μια μέρα του Δεκέμβρη του έτους 2002. Ασχολείται με την αισθητική και τα τελευταία χρόνια, γράφει ποιήματα. Της αρέσει να γράφει σε όλες τις στιγμές της ζωής της, αλλά περισσότερο, όταν νιώθει λυπημένη. Όπως λέει «όταν νιώθεις έτσι, σίγουρα έχεις πολλά να πεις στο χαρτί». Ένα από τα πιο σημαντικά όνειρα της, είναι να μη πάψει ποτέ να ονειρεύεται.
Τα δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στη Google.
Startup Οικοσυστήματα: Αποτελούν το μέλλον της Επιχειρηματικότητας;
Την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως και ιδίως στην Ελλάδα περίπου από το 2015 και μετά ακούμε και διαβάζουμε πολλά σχετικά με την Νεοφυή Επιχε...
-
Η σημερινή βιβλιοκριτική εστιάζεται σε ένα επιστημονικό σύγγραμμα που προέρχεται από το γνωστικό αντικείμενο του Management. Συγκεκρι...
-
Την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως και ιδίως στην Ελλάδα περίπου από το 2015 και μετά ακούμε και διαβάζουμε πολλά σχετικά με την Νεοφυή Επιχε...
-
Να ψάχνω πάντα, κάτι όμοιο σου. Σαν τα βήματα σου που είναι πάντοτε τόσο βιαστικά. Σαν την αισιοδοξία που έχεις, για λίγη ζωή. Να ανα...